Praga w jeden dzień. Co warto zobaczyć w Pradze? Czeska Praga zachwycała mnie na zdjęciach i filmach od dawna, podobnie jak Wiedeń nie mogła dłużej czekać na mojej liście miast do odwiedzenia. Do Wiednia i Pragi ze Śląska mamy całkiem blisko, w sam raz na jednodniowy lub weekendowy wyjazd. W naszym wydaniu odwiedziliśmy Pragę na jeden dzień, przeszliśmy miasto o własnych nogach, odwiedzając mniej i bardziej znane atrakcje Pragi. Wyruszyliśmy w ciepły sierpniowy dzień, który niestety w całości usłany był deszczem, drobnym ale częstym i skutecznie uniemożliwił mi nagranie vloga z tego dnia. Miasto ujęło mnie swoim klimatem, ma jeszcze wiele do zaoferowania, a ja chętnie z tego skorzystam przy najbliższej okazji.
Co udało nam się zobaczyć w jeden dzień w Pradze? Czym zaskoczyła nas stolica Czech? O tym napiszę w tym poście. Wszystkie zdjęcia z postu są mojego autorstwa (lub Rafała). Tutaj pełna fotorelacja z tego dnia.
Pragę można zwiedzić na wiele sposobów, od całkowicie samodzielnego zwiedzania indywidualnego, po zorganizowane wycieczki do Pragi. Przed wyjazdem warto zaplanować, które miejsce chcemy odwiedzić, przejrzeć ofertę wycieczek z przewodnikiem po Pradze, zarezerwować bilety wstępu do wybranych miejsc, zakupić citypass, uprawniający do zniżek i bezpłatnych wejść do muzeów czy komunikacji miejskiej. Pozwoli nam to efektywniej i bezstresowo zaplanować finanse i wykorzystać czas na miejscu, bez zbędnego stania w kolejkach, czy odpuszczania atrakcji ze względu na czas (jak w moim przypadku). Pragę można zwiedzić całkowicie bezkosztowo (pomijam dojazd czy jedzenie), lub na bogato, wliczając w to rejsy Wełtawą czy muzykę na żywo do kolacji. Czeska Praga jest idealną destynacją na budżetowe i tanie zwiedzanie.
W tym poście przedstawiam tylko te atrakcje, które udało nam się zobaczyć w ciągu jednego dnia. Możesz potraktować moją listę jak plan zwiedzania Pragi na jeden dzień lub weekend. Biorąc pod uwagę, że do wszystkich miejsc docieraliśmy na nogach, możesz zwiedzić więcej poruszając się komunikacją miejską. Powodzenia!
PS. Parkowanie w Pradze to całkiem spore wyzwanie. Najlepiej kierować się od razu na płatne parkingi, których jest całkiem sporo. My wybraliśmy parking (podziemny, piętrowy) niedaleko Muzeum Narodowego Pragi i od tego miejsca zaczęliśmy zwiedzanie Pragi.
Hotele, apartamenty i inne miejsca noclegowe rezerwuję tutaj.
To czeska instytucja muzealna zajmująca się systematycznym gromadzeniem, przygotowywaniem i udostępnianiem dla zwiedzających zbiorów nauk przyrodniczych i historycznych. Została założona w 1818 w Pradze przez Kaspara Marię von Sternberg. Gmach powstał około 1900 roku i dominuje nad placem Wacława. Jest to jeden z Narodowych zabytków kultury Republiki Czeskiej.
Obecne Muzeum Narodowe w Pradze mieści prawie 14 mln pozycji z zakresu historii naturalnej, historii, sztuki, muzyki i bibliotekarstwa, znajdujących się w kilkudziesięciu budynkach.
Niestety z powodu remontu główny budynek był zamknięty w terminie, w którym byłam w Pradze, ale od końca 2018 roku jest ponownie otwarty dla zwiedzających. Przy zakupie citypass zwiedzanie muzeum jest darmowe.
Wacławiak znajduje się przed głównym budynkiem Muzeum Narodowego, tutaj próbowaliśmy znaleźć miejsce parkingowe i nasz podziemny parking, który był źle oznaczony na mapie - wjazd znajdował się w jednej z bocznych uliczek. Plac znajduje się w centrum Pragi, w dzielnicy Nové Město.
Plac należy do większych w Europie. Ma 750 metrów długości oraz 60 metrów szerokości. Plac został wytyczony w 1348 z inicjatywy Karola IV. W czasach średniowiecza, z racji odbywającego się tu od 1362 handlu końmi, zwany był Końskim Targiem. Z czasem z targowiska stał się areną ważnych wydarzeń politycznych. Był miejscem historycznych wydarzeń, a także Aksamitnej rewolucji w 1989, gdy na placu gromadziły się setki tysięcy demonstrantów, żądających demokratyzacji Czechosłowacji.
Dziś jest to główna arteria praska. Zarówno w dzień, jak i w nocy tętni życiem kulturalnym, towarzyskim oraz handlowym. Tutaj znajdziecie szereg sklepów, butików, ogromny sklep z zabawkami w amerykańskim stylu oraz typowo czeskie streetfoody i sklepy ze słodyczami.
Na placu znajduje się pomnik poświęcony pamięci ofiar reżimów totalitarnych. W 1969 na placu miało miejsce samospalenie Jana Palacha oraz Jana Zajíca.
TIP: Pamiętaj o ubezpieczeniu. To jedyna rzecz, z której nikt nie chciałby korzystać w podróży, i jedyna którą tę podróż może uratować. Oprócz karty EKUZ, wykupuję prywatne ubezpieczenie za kilkadziesiąt zł i podróżuję bez stresu. Sprawdź najlepsze opcje dla siebie i bliskich, a także ubezpieczenie kaucji przy wynajmie samochodu w podróży.
65 metrowa późnogotycka brama miejska, której budowę rozpoczęto w roku 1475 na zlecenie Władysława II Jagiellończyka. Została wybudowana na fundamentach starszej bramy z XIII wieku, która istniała w tym miejscu. W jej sąsiedztwie znajdował się dwór Władysława Jagiellończyka. Obecną nazwę zyskała w XVII i XVIII wieku, kiedy to stała się składem prochu. Pod koniec XIX wieku odrestaurowana przez architekta Josefa Mockera. Dodano wtedy neogotycki dach, pokrywający ją do dziś. W kwietniu 1945 roku po wyzwoleniu Pragi spod okupacji niemieckiej brama stała się miejscem odwetu na ludności niemieckiej. Obecnie na Bramie Prochowej istnieje taras widokowy dla turystów.
Dzielnica znajduje się w centralnej części Pragi, na prawym brzegu Wełtawy. Jest to dawna dzielnica żydowska. Wchodzi w skład obwodu Praga I. Ze wszystkich stron otoczone jest przez Stare Miasto. Jego obecny wygląd to w dużej części zasługa wyburzeń oraz wielkiej przebudowy dzielnicy na przełomie XIX i XX wieku.
Jak na dzielnicę żydowską jest bardzo dobrze zachowana, znajdują się tutaj synagogi oraz cmentarze, całość w nienagannym stanie. Wytłumaczeniem tego stanu jest niezwykle przerażająca historia, mówiąca że w tym miejscu, hitler planował utworzyć Egzotyczne Muzeum Wymarłej Rasy (dlatego dzielnica nie została zniszczona). W tym celu zgromadzono tu przedmioty związane z Żydami z terenu całej Europy. Judaica praskie stanowią dziś najbogatszy zbiór w Europie (to nie jest zasługa nazistów). Dziś społeczność żydowska Pragi liczy ok. 1000 osób, a dzielnica żydowska to muzeum (kolejka po bilety w sierpniu była bardzo długa), synagogi i cmentarz.
Znajduje się tutaj również najstarszy żydowski cmentarz Europy i jeden z najciekawszych na świecie. Po hebrajsku nazywa się Beth chaim, czyli Dom życia. Został założony w XV w., przy północno-zachodniej granicy getta, mieści prawdopodobnie ok. 100000 grobów, choć nagrobków (macew) pozostało tylko 12000.
Dzielnicę żydowską oraz stare miasto możesz zwiedzić z przewodnikiem, rezerwując zwiedzanie tutaj. Zwiedzanie dzielnicy żydowskiej z biletami wstępu zarezerwujesz tutaj.
Hradczany to królewska dzielnica, powstała w XIV wieku zachodnim, wysokim brzegu Wełtawy w Pradze. W jej skład wchodzi pokaźna liczba zabytków, w tym zamek królewski, bazylika św. Jerzego, słynna Złota Uliczka (była prawdopodobnie siedzibą miejscowych złotników – Żydów pracujących dla skarbu), ogrody królewskie, katedra św. Wita. Jej elementami są także: całe byłe miasto Hradczany włącznie z obszarem zajmowanym przez Loretę oraz dzielnicę Nowy Świat.
Na Pierwszym Dziedzińcu oraz w kilku innych miejscach wartę trzymają gwardziści ubrani w mundury zaprojektowane przez Teodora Pištka (zdobywcy Oscara za kostiumy do filmu Amadeusz).
Na zamek dotarliśmy pod koniec dnia, wspinając się po długich schodach. Udało nam się obejść całkiem sporą część łącznie z ogrodami. Opuszczając teren zamku, tuż za murami podziwialiśmy panoramę Pragi oraz kolejne, najsłynniejsze schody w tym mieście. Hradczany to chyba mój ulubiony punkt zwiedzania Pragi, warto przyjechać tutaj przynajmniej dla tego miejsca. Katedra Wita zrobiła na mnie piorunujące wrażenie, zwłaszcza, kiedy próbowałam ją objąć do zdjęcia, w deszczu i rozbrzmiewających dzwonach, czekałam jedynie na dzwonnika jak z Notre Dame (która niestety wczoraj stanęła w płomieniach).
Hradczany możesz zwiedzić z przewodnikiem rezerwując wycieczkę tutaj.
Niestety nie mieliśmy okazji i czasu aby zwiedzić wszystko, co można tutaj zobaczyć. Najbardziej ubolewam nad tym, że nie zobaczyliśmy Clementinum i biblioteki - głównie po to tutaj wrócę. Moją ulubioną formą zwiedzania starówek jest po prostu zgubienie się w uliczkach i chłonięcie klimatu miasta.
Stare Miasto to dzielnica wąskich uliczek, sklepików oraz knajpek ukrytych często w podziemiach budynków. Kompletnie przepadłam i zakochałam się w tym mieście po zwiedzeniu tej dzielnicy. Średniowieczny klimat, podziemne kamienne restauracje i ukryte piwiarnie, ogrom młodych ludzi sprawił, że klimat tego miasta jest unikalny i nie do powtórzenia.
Stare miasto to zabytkowa dzielnica Pragi, centrum kulturalne i handlowe stolicy Czech. Do 1784 samodzielne miasto. Otacza ze wszystkich stron dawną dzielnicę żydowską - Josefov, a na południe i wschód od Starego Miasta leży Nowe Miasto.
Tutaj kupisz online bilet wstępu do ratusza z zegarem, nie tracąc czasu na stanie w kolejkach.
Pierwszą myślą i atrakcją Pragi, którą znają wszyscy bez wyjątku, jest most Karola. Most na Wełtawie w Pradze czeskiej łączący dzielnice Malá Strana i Staré Město. Jest jedną z najsłynniejszych i najczęściej odwiedzanych atrakcji turystycznych Pragi. Obecnie most otwarty jest tylko dla ruchu pieszego. Most jest zazwyczaj bardzo zatłoczony, warto przyjść tu z samego rana jeśli macie taką możliwość, i ambicje na ładne zdjęcia. Wzdłuż mostu, oprócz figur świętych i postaci historycznych, wystawiają się artyści uliczni sprzedający swoje rękodzieła. Nie wiem czy powinnam o tym tutaj wspominać, ale niech was nie zdziwi widok odurzonych, młodych ludzi wyciągających ręce po pieniądze podczas waszego romantycznego (lub nie) spaceru po moście Karola.
Most ma prawie 516 m długości i ok. 9,50 m szerokości. Jego 17 łęków spoczywa na 15 filarach. Jest to najstarszy zachowany most kamienny świata o tej rozpiętości przęseł. Początkowo nazywano go Kamiennym lub Praskim Mostem. Nazwa Most Karola przyjęła się dopiero od mniej więcej 1870 roku. Na jednej z balustrad umieszczono tablicę pamiątkową poświęconą św. Janowi Nepomucenowi – 20 marca 1393 w tym miejscu według tradycji wrzucono go z rozkazu króla Wacława IV do Wełtawy.
Jeśli masz ochotę na rejs po Wełtawie, z muzyką na żywo i kolacją to możesz zarezerwować go tutaj online.
Na wschodnim końcu mostu stoi staromiejska wieża mostowa z umieszczonymi na niej siedzącymi postaciami cesarza Karola IV, jego syna Wacława IV oraz św. Wita, św. Wojciecha i św. Zygmunta. Rzeźby te pochodzą z lat 80. XIV w. Na zachodnim krańcu mostu znajdują się dwie wieże. Początki niższej wieży sięgają jeszcze czasów pierwszego mostu z XII w. Natomiast wyższa wieża została zbudowana dopiero w XV w. za panowania króla Jerzego z Podiebradów jako pendant dla wieży staromiejskiej.
Kamień węgielny nowego kamiennego mostu wmurował Karol IV Luksemburski 9 lipca 1357 o godzinie 5:31 rano. Powodem wyboru tej godziny był odpowiedni układ gwiazd (koniunkcja Słońca z Saturnem). Inna wersja mówi o tym, że data odpowiada układowi wszystkich cyfr nieparzystych 1-3-5-7-9-7-5-3-1 (palindromem – czytana z obydwu stron brzmi tak samo).
Z tego mostu podziwialiśmy Most Karola, zanim na niego dotarliśmy. Tym mostem przeszliśmy też ze Starego Miasta do dzielnicy Hradczany. Most ma 186 metrów długości i 16 m szerokości. Wiedzie po nim linia tramwajowa, w tym tramwaj turystyczny, z przewodnikiem audio. Most łączy staromiejski plac Jana Palacha z malostanskim Klárovem (okolice stacji metra Malostranská).
Most otworzono w 1914 roku, początkowo nosił imię arcyksięcia Franciszka Ferdynanda d'Este; zaś od upamiętnia 1920 roku Josefa Mánesa.
To może nie jest atrakcja turystyczna ani zabytek, ale urocza okolica mostu Karola, która skojarzyła mi się właśnie jako mała wenecja. Będąc na Moście Karola warto zejść i zajrzeć w te okolice, lub przynajmniej spojrzeć z mostu w tę stronę.
Wacławiak, nie znałem tej nazwy, podoba mi się!
Na Placu Wacława witałam rok 2014 🙂 A tej zimy (o ile możemy mówić o zimie 🙂 ) odwiedziłam Pragę w czasie trwania jarmarku bożonarodzeniowego. Mam nadzieję, że kiedyś odwiedzę to miasto latem.