Dolina Chochołowska: szlak, schronisko, informacje praktyczne. Tatry to nie tylko wysokogórskie szlaki i szczyty. Najwyższe polskie góry mają do zaoferowania szlaki i trasy, idealne na rekreacyjne wycieczki, spacery z dziećmi, odpoczynek w otoczeniu unikalnej przyrody, nawet dla osób z ograniczonymi możliwościami poruszania się. Taka jest właśnie Dolina Chochołowska, znana przede wszystkim z krokusów, które zakwitają tu wiosną. Szlak Doliny Chochołowskiej jest niezwykle przyjemny, a schronisko słynie z najlepszej szarlotki w Tatrach. Po drodze będziemy mogli spróbować prawdziwych oscypków i poznać proces ich wyrabiania.
W pierwszej części postu opowiem Ci o szlaku w Dolinie Chochołowskiej, oraz atrakcjach i ciekawostkach. Druga część postu to informacje praktyczne dotyczące dojazdu, parkingów, wstępu, kolejek i rowerów.
Trasa zaczyna się przy parkingach, z których możemy podziwiać Śpiącego nad Zakopanem Rycerza (z Giewontem).
Przebieg szlaku Dolina Chochołowska:
Szlak Doliny Chochołowskiej jest niezwykle przyjemny, malowniczy. Nie sprawia trudności technicznych ani kondycyjnych, dla przeciętnie sprawnej i zdrowej osoby. Na szlaku spotkamy kilka atrakcji, które umilą nam ten dość długi spacer, są to mi. bacówki z oscypkami, wypas owiec, przepiękne widoki, potok, Bramy Chochołowskie, kapliczka Jana Chrzciciela, największe schronisko w Tatrach Polskich.
Trasa jest wyraźnie podzielona na trzy części. Pierwsza część szlaku prowadzi asfaltową drogą z Siwej Polany. Środkowy odcinek to ubita nawierzchnia, bez asfaltu. Ostatni odcinek przypomina kocie łby, przy czym są to sporej wielkości kamienie, o nieregularnych kształtach, wbite w ziemię. Ostatni odcinek będzie najbardziej męczący dla osób z wózkami.
Dolina Chochołowska jest dostępna niemal dla wszystkich, właśnie z powodu braku większych trudności na szlaku. Chętnie wybierają się tu rodziny z dziećmi - zarówno z niemowlakami w wózkach, jak i w nosidłach, a także starszymi dziećmi na rowerach. Do tej ostatniej opcji mam spore zastrzeżenia, z powodu dwóch wypadków na szlaku, których byliśmy bezpośrednimi świadkami i uczestnikami, ale o tym przeczytasz poniżej w informacjach praktycznych.
Szlak, jako jeden z nielicznych w TPN, można pokonać w całości rowerem, częściowo bryczką i kolejką. Osobiście polecę użyć własnych nóg, ale każdą z opcji przedstawię w tym poście.
Po przejściu przez kasy biletowe zaczynamy marsz od Siwej Polany. Mijamy po drodze małe bacówki, w których wytwarzane są oscypki. Bacówki napotkasz na całej trasie, także bez obaw, oscypków nie zabraknie! Polecam Ci zatrzymać się w tych, które wytwarzają oscypki na miejscu - wystarczy zapytać, a baca opowie o całym procesie, zaprosi do środka. W wyróżnionej relacji na moim instagramie możesz zobaczyć to na żywo (relacja z Doliny Chochołowskiej zaczyna się po relacji z Doliny Pięciu Stawów).
Przy odrobinie szczęścia spotkamy także pasące się owce, przepiękne psy pasterskie, i oczywiście górali. Dwa stada owiec spotkaliśmy niedaleko Polany Chochołowskiej. Wypas na charakter typowo kulturowy, a ilość bacówek zmniejszyła się na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Dolina Chochołowska była dawniej największym ośrodkiem pasterskim w Tatrach, wypasano tutaj owce oraz bydło. Oscypki smakują tu wybornie!
Zasługującymi na uwagę, charakterystycznymi punktami na szlaku są Chochołowskie Bramy. Rozpoznasz je po zwężeniach na szlaku. Niżna Brama Chochołowska to ciasne, zbudowane z dolomitów wrota skalne, zwierające się w ciasny wąwóz. Znajduje się na odcinku pomiędzy polaną Huciska a Polaną pod Jaworki. Na stromej skale - Skała Kmietowicza, znajduje się tablica z 1901 roku upamiętniającą ks. Józefa Leopolda Kmietowicza i innych organizatorów powstania chochołowskiego z 1846 roku. Umieszczono na niej również medalion upamiętniający wizytę Papieża Jana Pawła II w 1983 r.
Wyżnia Brama Chochołowska (Zawiesista) znajduje się 1 km dalej pomiędzy Polaną pod Jaworki a leśniczówką TPN (dawne schronisko Blaszyńskich). Tworzą ją czoła grzbietów Kominiarskiego Wierchu i Bobrowca (tzw. Chochołowskie Czoła), w których Chochołowski Potok wyżłobił wąwóz. Część jego wód zanika, płynąc podziemnymi, skalnymi szczelinami, a wypływa dopiero niżej w Wywierzysku Chochołowskim. W stromych ścianach masywu Bobrowca (po zachodniej stronie) znajduje się Szczelina Chochołowska- największa jaskinia Doliny Chochołowskiej, oraz kilka mniejszych jaskiń.
Wspominając o Kominiarskim Wierchu, warto dodać, że szlak na ten szczyt został zamknięty przez TPN 1 sierpnia 1988 roku. Powodem tej decyzji, jest ostatnie siedlisko orła przedniego i ochrona tego niezwykłego gatunku. Teren Tatrzańskiego Parku Narodowego zamieszkuje tylko jedna para. W Polsce ilość tych ptaków nie przekracza 60 osobników.
Pierwszy cel naszej wędrówki to przepiękna Polana Chochołowska. Położona na wysokości 1090–1150 m, jest największą polaną po polskiej stronie, a także jedną z największych w całych Tatrach. Będąc już na polanie naszym oczom ukażę się widok na szpiczaste turnie tzw. Mnichy Chochołowskie, Grześ, Wołowiec oraz znany już Kominiarski Wierch.
Polana słynie z kwitnących tu na wiosnę krokusów. W zależności od pogody, krokusy można podziwiać w okresie marzec-kwiecień. Polecam śledzić w tym celu media społecznościowe TPN oraz kamerki online.
Schronisko na Polanie Chochołowskiej jest największym schroniskiem turystycznym w Polskich Tatrach. W obecnej formie funkcjonuje od 1953 roku. Dysponuje 121 miejscami noclegowymi. Jest to jedno z najbardziej zadbanych, czystych i robiących pozytywne wrażenie schronisk, w jakim byłam. Noclegi w schronisku możesz zarezerwować na oficjalnej stronie schroniska.
Warto dotrzeć tutaj przed 10 rano i nacieszyć się tym pięknym miejscem. W okolicach godziny 11-12 zaczęło robić się tłoczno, brakowało już miejsc przy stolikach. Przed 11 zdążyliśmy na spokojnie wypić najlepszą schroniskową kawę i zjeść słynną szarlotkę. Kolejne godziny spędziliśmy na odpoczynku na trawie, podziwianiu widoków, robieniu zdjęć.
Hotele, apartamenty i inne miejsca noclegowe rezerwuję tutaj.
Posty, które tworzę na blogu są darmowe - korzystaj z nich kiedy tylko potrzebujesz. Możesz wesprzeć mnie i postawić mi wirtualną kawę!
W odległości kilku minut od schroniska (400m szlaku) znajduje się mała, drewniana, klimatyczna kapliczka pw Jana Chrzciciela. Powstała w latach 50-tych dla pasterzy wypasających owce na Polanie Chochołowskiej. Podczas naszego pobytu odbywała się msza (czerwiec-październik o godzinie 13:00), odprawiany jest również odpust oraz pasterka.
Kapliczka zagrała w scenie ślubu Maryny i Janosika. Jest niezwykle klimatyczna, romantyczna, położona na skraju polany. Z kapliczki możesz kierować się w drogę powrotną, schodząc bezpośrednio na szlak (bez potrzeby powrotu do schroniska).
Dojazd z centrum Zakopanego zajął nam kilkanaście minut, przy czym wyruszyliśmy dość wcześnie, między 7-8 rano, aby znaleźć się na miejscu jeszcze przed turystami oczekującymi na kolejkę.
Parkingi znajdują się przy Siwej Polanie, u wylotu Doliny Chochołowskiej. Koszt to 15 zł za samochód w sierpniu 2020. Cena po południu spada, kiedy wracaliśmy była na poziomie 10 zł.
Na niektórych parkingach znajdują się toalety (lub toitoi) w cenie, a także możliwość wynajmu roweru ze zniżką.
Oprócz opłaty za parking, będziemy musieli zakupić bilet wstępu na teren TPN. Bilet można zakupić na wejściu do Doliny Chochołowskiej lub przez internet, co zaoszczędzi nam czas w kolejkach przy wejściu. Bilety można kupić na oficjalnej stronie TPN. Warto zastanowić się nad opcją biletu grupowego, a także kilkudniową, jeśli masz w planie zwiedzić kilka różnych miejsc na terenie TPN.
Dolina Chochołowska to najdłuższa dolina w Polskich Tatrach. Patrząc na mapę, zauważysz, że biegnie wzdłuż granicy ze Słowacją. Do przejścia mamy zatem około 7,5 km w jedną stronę.
Trasę do schroniska na Polanie Chochołowskiej (z Siwej Polany), pokonaliśmy w 2 godziny, nie robiąc dłuższych przerw. Po drodze ważyły się losy naszej trasy, ponieważ pierwotnie zakładaliśmy wejście na Trzydniowiański Wierch. Finalnie jednogłośnie postanowiliśmy ominąć drogowskaz, kontynuując do schroniska na Polanie Chochołowskiej.
Dolina Chochołowska to prawdziwy agregat szlaków w Tatry Zachodnie. Nie dziw się, jeśli po drodze zaczną znikać turyści z głównej trasy - prawdopodobnie kierują się na któryś ze szczytów Tatr Zachodnich.
Dzień wcześniej przeszliśmy trasę do Doliny Pięciu Stawów przez Morskie Oko, Szpiglasową Przełęcz i Dolinę Roztoki, o której możesz przeczytać w tym poście. Na Trzydniowiański Wierch wybieramy się niebawem.
Czas przejścia Doliny Chochołowskiej można skrócić, wybierając opcję dojazdu kolejką Rakoń (kursuje od 8:00 - 19:00 w sezonie letnim). Kolejka w formie ciągnika i wagoników (zmora turystycznych miejsc) podwozi turystów o 3,5 km do Polany Huciska, przy której kończy się asfaltowa część trasy. Korzystanie z tej kolejki ma sens przy wycieczce z bardzo małymi dziećmi, lub z osobami o ograniczonych możliwościach fizycznych. Szczerze mówiąc nie lubię tego typu kolejek, które niemiłosiernie hałasują, nie pasują do klimatu miejsca, dlatego odradzam korzystanie z nich jeśli zdrowie ci pozwala na spacer.
Cena kolejki Rakoń to 7 zł (sierpień 2020).
Hotele, apartamenty i inne miejsca noclegowe rezerwuję tutaj.
Środkowa część szlaku Doliny Chochołowskiej, to ubita nawierzchnia, bez asfaltu. Tutaj kolejka kończy bieg, ale możesz przesiąść się na bryczkę, która dowiezie Cię aż do końca szlaku. Bryczki zdecydowanie różnią się od tych nad Morskim Okiem. Przede wszystkim są dużo mniejsze, na kilka osób, oraz poruszają się na dość płaskim terenie. Osobiście nadal polecam własne nogi jeśli zdrowie ci na to pozwala, w końcu po to tu przyszliśmy.
Jak wspomniałam wcześniej, dolinę można pokonać również rowerem. W całości. Rowery można wypożyczyć na parkingach, także nie musisz mieć swojego. Co więcej - część punktów oferuje rowery elektryczne, a na parkingach można otrzymać zniżkę po zaparkowaniu samochodu. Za wstęp z rowerem obowiązuje inna cena za bilet wg TPN.
Co do rowerów mam sporą niechęć na tym szlaku. Szlak nie jest szeroki, jest węższy niż szlak nad Morskie Oko, którym poruszają się tylko piesi i bryczki. Szlakiem w Dolinie Chochołowskiej poruszają się jednocześnie piesi, kolejka, bryczki konne, i rowerzyści. Ze wszystkich, to właśnie rowerzyści sprawiają najwięcej problemów. Ruch w obie strony odbywa się tą samą drogą. W sezonie letnim jest tu naprawdę tłoczno.
Osobiście byliśmy bezpośrednimi świadkami i uczestnikami dwóch wypadków z udziałem rowerzystów. W obu przypadkach rowerzyści w wieku lat 10-12 wjechali w pieszych. I nie, piesi nie wyskoczyli nagle na drogę, ani nie poruszali się zygzakiem. Dzieci były rozpędzone, nie dostosowały prędkości do warunków, zagęszczenia ludzi, etc. W obu przypadkach rodzice jechali w dużej odległości za dziećmi, kompletnie nie kontrolując ich prędkości i zachowań na drodze.
Poszkodowani byli piesi, przewróceni na asfalt, ze zdartą skórą, na szczęście bez złamań. Przy pierwszym wypadku udało nam się odskoczyć z drogi, a dziecko wjechało w starszą parę idącą przed nami, przewracając ich. Drugie dziecko wjechało w grupę, przy której szliśmy - ilość osób wyhamowała rower i złapała dzieciaka przed upadkiem. W obu przypadkach rowerzyści wjechali w pieszych od tyłu, nie dając wiele szans na reakcję.
Moim zdaniem na dwa sposoby - albo rezygnacja z rowerów na szlaku, albo wydzielony pas dla rowerzystów. Niestety w rozsądek rodziców nie wierzę, a wystarczyłoby aby dziecko jechało za/pomiędzy dorosłymi opiekunami, trzymając ich prędkość i naśladując tor jazdy. Wybierając się z rowerem miej na uwadze pieszych, ludzi z wózkami i niemowlakami, którzy w zderzeniu z rowerzystą nie mają dużych szans na reakcję, i wyjście z tego spotkania bez szwanku.
Warto! Przede wszystkim, dolina jest przepiękna, bogata w atrakcje, w tym również te dla dzieci - z parkiem linowym w komplecie. Polecam wybrać się w miarę możliwości poza weekendem. Po drugie Dolina Chochołowska to dobra propozycja na odpoczynek po dniu na wysokogórskich szlakach, a także na rodzinną wycieczkę w stylu slow. Szlak nie wymaga specjalistycznego obuwia, ani specjalnego przygotowania. Z pewnością spędzisz tu piękny dzień.
W schronisku można poczuć prawdziwie tatrzański klimat. Planuję tu wrócić w czasie kwitnienia krokusów, a także w celu zdobycia kilku szczytów, na które szlaki rozpoczynają swój bieg w Dolinie Chochołowskiej.
Postaw kawę!
Zrobiłaś to pięknie. Mimo mojego wieku (z Krystyną razem 164 lata) Byliśmy w Chochołowskiej. Dzięki Twoim informacją a szczególnie pięknym obrazkom wspominamy kilka razy. Pozdrawiam Zygmunt
bardzo się cieszę <3 pozdrawiam!